martes, 4 de mayo de 2010

EPÍLOGO


Creo que escrito estas líneas en mi cabeza lo menos un millón de veces y nunca me había quedado claro como enfocar la narración de lo que ha sido todo esto, hasta que ha llegado el momento. Mis emociones han navegado entre el  pesimismo y el  optimismo, entre la frustración y alegría, entre los sentimientos más contrapuestos porque ha sido de largo mi temporada más irregular a nivel ofensivo, la más tensa… en la que casi pierdo mi amor por este deporte, pero gracias a Dios lo volví a recuperar cuando pensaba que mi destino iba a estar lejos de aquí. Y ahora que el viento sopla a favor, que me divierto, que no quiero que se acabe… llega el momento de la retirada. Pero como digo, me retiro feliz, porque las dos criaturas que vienen en camino hacen que me olvide de que ya no volveré a disfrutar con mis amigos, y aunque los echaré mucho de menos, el dulce regalo de la paternidad lo compensa todo. Parafraseando a aquel genio ¡Porque la vida puede ser maravillosa!
Así que mi partido contra Ordizia cerrará mi segundo ciclo de cuatro temporadas aquí, y creo que pese a todo lo que me ha tocado ver este año, han sido más los momentos de felicidad que los amargos. Por ello me gustaría agradecer a una serie de personas que son especiales para mi persona, todo lo que me han aportado o me han ayudado y lo importante que han sido en esta etapa de mi vida que se cierra:
A Iker Barbero, por ser un gran entrenador y motivador, y dejarme claro siempre lo que buscaba en mí.
A Kapi, por su esfuerzo y todo lo que puede aprender de sus conocimientos. Otro gran entrenador.
A David Urbina, muchas gracias por hacerme seguir creyendo en esto cuando había perdido mi fe y hacer que cada día aprenda algo nuevo.  
A Aimar, que ha sido siempre como un hijo para mi persona, y el aprecio que le tengo no lo puedo expresar con palabras.
A Antonio Mancha, que fue el único que descolgó el teléfono en aquel momento y me dio fuerzas para seguir. Una de las personas más maravillosas que conozco.
A Txiki, por todo el apoyo que me ha mostrado. Una gran persona a la que espero no haber decepcionado.
A Ugutz, porque lo de la temporada pasada fue maravilloso.
A Txus, mi lazarillo. Ha sido un verdadero placer jugar contigo.
A Jokin Mancha, porque tienes un gran futuro y verás como las cosas cambian, no desistas. Tu padrino nunca olvidaré tu compañía este año, eres muy grande. 
A los Marzo, por la afición que nos han profesado y los ánimos que siempre nos han dado.
A Marian Mellado, por el gran trabajo que la he visto hacer y los ánimos que nos ha trasmitido verla en las gradas.
Y sobre todo a todos mis compañeros del Senior A, a los que no empezaré a nombrar uno por uno, pero que saben que “el viejo” los quiere con locura por muy distintos sean y jamás los voy a olvidar. A ellos mis mejores deseos, porque son MI FAMILIA. Echaré de menos los entres, los partidos, viajar con vosotros, las risas y el cachondeo… y espero que las cenas no. Éste es mi tributo (musical).
También a los empezaron la temporada conformando el Senior B, porque el cariño es mutuo. A Ekaitz agradecerle lo grande que es, un jugador de los que quedan pocos. Mi recuerdo también para Ángel e Ivan Herzog porque fue un placer jugar con ellos. Tampoco me puedo olvidar de toda la chavalería que he conocido durante estos años y los buenos momentos vividos con ellos.        
Y finalmente a mi mujer, Ainhoa, por lo que la pobre a tenido que aguantar y a la que espero dedicar mucho más tiempo a partir de ahora y quiero con locura.
Mención especial para mis compañeros de foros y blogs. Esa gente tan maravillosa que he podido conocer, y que equilibran a los muchos gilipollas que abundan en la canchas de basket, sobre todo en primera. Un saludo para Oskar, Baltza, Alberto del Gabi, Rubén del BKL (enhorabuena por haberos salvado), la tropa del Aluminios Alberdi, Carlos de Gazteluzar, Fito, Txema, Sito, Panzas, chicos del Kostkas y demás gente (que me perdonen si no nombro a alguien) con los que he compartido esos ratos en la red. 

También he de aclarar que el blog desaparecerá porque es una aventura que siempre he sido consciente que tenía un principio y un fin. Se creo para informaros y que todos los pasásemos bien, y se pese a las flores y agradecimientos recibidos, se cierra un ciclo con mis amigos y con ello el blog. Me llevó recuerdos como la multitud de fotos, vídeos, el nacimiento de baloitxo, el txoko de Ander, mis artículos, los conociendo a…, la polémica y el buen rollo. Me veo recompensado por la alta media de vistas diarias y usuarios, y el cariño que me habéis trasmitido verbalmente o por escrito hablando del blog. Aún asi se mantendrá en la temporada veraniega para narrar las excursiones a los 3x3 (y el Joselontxo Summer Edition), otros asuntos, y “robéis” el material que queráis de estos dos años de blog.

De todas maneras, y por suerte, tengo 2-3 proyectos de distinta índole (“profesionales y amateurs”)  unidos al baloncesto que veremos como prosperan, y aunque de momento mantengo un poco de secretismo sobre el tema, seguro que os enteraréis de mis nuevos retos. Veremos lo que nos depara el futuro.   

Dicho esto, espero veros a todos mis amigos el sábado a las 16.00 en el poli porque no podíamos terminar más que con el mítico partido contra Ordizia. Contra ellos fueron mis primeros puntos, mi primer 2+1… que lejos queda aquello. Espero hacerlo bien, y quitarme el mal sabor de boca del partido contra Internacional, que pueda disfrutar y disfrutéis de ese partido que cierra mi carrera como jugador y ESPERO VEROS A TODOS EN LA GRADA POR ÚLTIMA VEZ. Estáis todos invitados y a la txufla posterior (espero).

Ahora  sólo puedo deciros que Dios os bendiga como lo ha hecho conmigo. Un fuerte abrazo de Gorka Blázquez, Jimix.

26 comentarios:

  1. Animo y gracias. Para mi ha sido un placer leer las crónicas y chascarrillos del equipo.

    Hace años que deje de practicar este deporte y tu blog me ha ayudado a mantenerme informado y a conocerte un poco.

    Veo muy interesante que todos los equipos deportivos tengan un blog (aunque este fuera personal...). C

    omo no, te tengo que agradecer el trabajo que hiciste con el ciclo de películas baloncestistas.

    Suerte con tu nueva etapa y ya estaremos personalmente.

    ResponderEliminar
  2. espero que te vaya muy bien en tu nueva esta, el año que viene hecharé de menos tener que entrar casi todos los dias al blog para ver si hay algo nuevo o para meter un anonimo de esos que os hangustado un monton.jeje.
    P.d. cuando crezcan las criaturas esperemos que no ejerzas tu de entrenador porque...jajaja. yo como siempre metiendo leña!!

    ResponderEliminar
  3. Grande Jimix!!!! La verdad es que se te echara de menos pero esperamos oir tus animos desde la grada el año que viene!!! Eso sí, el sabado a ganar y luego a celebrarlo como dios manda!!!! Y espero tener que currarme contigo en el poste cuando se organicen esas pachangillas e!!!!

    ResponderEliminar
  4. Que te vaya muy bien !!! nos mantienes informados con lo que puedas!!
    Larra

    ResponderEliminar
  5. Hasta hace poco tiempo tuvimos la oportunidad de compartir grandes experiencias. Mas de una vez fui complice de vuestras locuras y consejero de vuestros actos. Quizá serán éstas buenas o quizá serán de recuerdos no tan gratos, pero lo fundamental es que durante el lapso de tiempo que permanecí jugando con vosotros, entregué mi vida con emoción, orgullo y alegría de ser grande siendo pequeño.
    No cabe duda que este equipo ha representado un importante avance en mi, sobre todo, para aprender cosas nuevas siempre.
    A través de estos momentos, en este lugar, y junto a vosotros, realmente conocí un importante valor: persistir; vosotros me habeis enseñado que el arma de la vida es persistir siempre y de esa forma se puede acercar al triunfo.

    Es triste tomar la decisión de partir, a todos nos llega el momento de decir adiós. Tal vez sea por un corto o un largo tiempo, pero dejaré aquellas aventuras en las que recibí y compartí pequeños y grandes conocimientos con todos vosotros.

    ResponderEliminar
  6. Jo, ¡nos hacemos viejos! :D Es una pena que alguien que aporta tanto como tú se retire, pero bueno, seguro que sigues organizando torneos y cosas curiosas… Lo principal ahora es convertirte en el MVP de tus hijos/as ;) ¡Un abrazo y que todo vaya genial!

    ResponderEliminar
  7. Un jugador de equipo al que han jodido este año por todos los lados. Gracias por todo lo que has hecho por la gente.

    ResponderEliminar
  8. Zorionak por tu paternidad! Que vaya todo bien y que seais felices!

    Respecto al basket, creo que ya te a llegado la hora te decicar el tiempo a otras cosas mas importantes. Espero que hayas disfrutado jugando al deporte que mas nos gusta.

    ha sido un placer enfrentarse a un magnifico jugador, pero mejor persona.

    saludos y un abrazo


    RaulLopez

    ResponderEliminar
  9. Hola a todos, he empezado a currar de nuevo en Irun y no he podido leer algunas cosas hasta ahora.
    En primer lugar, daros las gracias a todos los que me habéis enviado mails, a los que me lo habéis dicho a la cara y os habeís emocionado y a los que vais escribiendo aquí. MUCHAS GRACIAS. Sorry Raul Lopéz, que ya sabía yo que alguno de la fauna internauta se me olvidaba fijo... si es que lo he tenido con tantos.
    A los anónimos, me gustaría que tuviesen nombre. Snif, de por si sólo no me tranmite nada y ponerme una modelo de carta de despedida pues...
    A fan de Jimix, decirle que lo deje reposar. No escrito esta carta de mal rollo, ni pretendo que nadie comente cosas de las que podría poner 50.000 entradas negativas en el blog. Lo pasado pasado está,y como me dice un buen amigo "nadie es profeta en su tierra" o a lo que añado que "el tiempo pone a cada cual en su sitio". A mi teniendo el cariño de los mios, aunque me hayan o los haya fallado me vale. Espero que nadie empiece a darle más vueltas al tema.
    Un saludo, gente.

    ResponderEliminar
  10. albaro aranzabal6 de mayo de 2010, 23:05

    Zorionak Gorka!!!!

    Ohore bat izan da zurekin entrenatzia eta zure lagun izatia!!! Eskerrak guk eman biako giñuan zuri in dozun lan guztiagaitxik!!! Eskerrak zure moduko jendia dagola bestela gauzia ez zan ola jungo!! Emozionatzia lortu dostazu e kabron!!! jiji. Suerte zure bizitza berrixakin eta espero dana ondo ondo ondo jutia zuk merezi dozu ta!!!

    Jimix Handia!!! espero zu ondio entrenamedu batzutan be ikustia e!!!

    Suerte!!!

    ResponderEliminar
  11. aupa gorka, yo no me voy a despedir, te voy a decir un "hola" porque dentro de poco nos veremos en otras "canchas" de juego. ;-)

    Zorionak!!!!

    ResponderEliminar
  12. Hola cariño. Sé que tu mayor pasión es el basquet por eso siempre seguirá siendo parte de tu vida, y yo nunca te lo quitaré. Al contrario, te animaré para que sigas en ello. Este es un hasta luego al basquet, no un adios. Ahora tendrás otras cosas en las que pensar y dedicar tu tiempo, pero pasado un tiempo volverás a formar parte de aquello que dejas. No te preocupes y estate tranquilo porque volverás. No sé si como jugador, como entrenador o cómo, pero volverás.

    Te quiero mucho mi vida.

    Besos

    ResponderEliminar
  13. Alberto (Elgoibar)10 de mayo de 2010, 21:29

    Hola Gorka,

    que dificil resulta leer tus palabras y no emocionarse.

    Que emocionantes tambien las respuestas que has recibido! Un monton de muestras de cariño y reconocimiento, que sin duda te has ganado y te mereces.

    Zorionak tanto a ti como a Ainhoa, a quien no tengo la suerte de conocer.

    Mucha suerte.

    ResponderEliminar
  14. jode Gorka,
    al final tu y yo parecemos iguales. tu volviste hace cuatro años como yo. lo dejamos en la misma temporada.creo que lo dejamos por lo mismo aunque mi "cielito" tiene 3años y es ahora cuando más me pide.
    espero que ahora tengas un ratito para la caña prometida en irún.
    sin mariconadas.
    te quiero!! aupa magicgorka!!

    oskar

    ResponderEliminar
  15. diras lo que quieras pero ni la superpagina de club pone nada

    ResponderEliminar
  16. Me reitero en no dar más vueltas a ningún asunto más porque encima al que le van a calentar la hora es a mi persona. Sinceramente paso de este y otros temas, y sólo me interesa lo que diga la gente que realmente me aprecia: los demás son pasado y como ya dije el tiempo pondrá a cada uno en su sitio. Me alegro por tu preocupación, aunque desconozco quién eres, pero no merece la pena seguir con estos asuntos y más en el anonimato.

    Oskar, a ver si la semana que viene te puedo llamar que he empezado a currar en Irun nuevamente (la otra vez tuve que terminar de un dia para otro sin previo aviso), y me tomo algo contigo.
    Saludos

    ResponderEliminar
  17. Aupa Gorka!

    Un placer ser mencionado en tu blog y mas el haberte conocido en aquel meneo que nos pegasteis el año pasado,una pena saber que no volveremos a coincidir por las canchas,me voy a quedar con sed de rebancha jeje.

    Gran motivo de retirada Gorka, te deseo mucha suerte con la paternidad y que te vaya todo de lujo.

    Un saludo

    Panzas

    ResponderEliminar
  18. En fin!!!

    ¿Que es la hora de comernos las pollas unos a otros?

    Pues no, no caeré en esa pantomima. He tenido más de una trifulquilla con magicgorka (sobre todo en los inicios) y para nada me apena que deje las canchas.

    Dicho esto, nos ponemos serios y: Decirte que siento de verdad tu retirada y no poder enfrentarnos la próxima temporada, pero está claro que hay momentos en que la dedicación de uno se tiene que centrar en otros aspectos.

    Tengo claro que esa dedicación será incluso mayor a la que has tenido con el basket, por lo que tus criaturitas lo agradecerán.

    Que vaya todo bien y espero dentro de unas temporadas volver a compartir cancha contigo.

    Un saludo y a seguir bien!!!

    ResponderEliminar
  19. Ya estamos todos jejeje. Un saludo Baltza, y quien sabe si nos vemos en la copa esa ACB en la que tambien juegas jejeje

    ResponderEliminar
  20. Me has decentrado con el comentario.

    ¿Escribes en el foro ACB?

    ResponderEliminar
  21. Gorka no llevo jugando contigo muchos años como la mayoría de la gente que comenta aquí recuerdos inolvidables que han tenido contigo. Pero aun así tengo muchos recuerdos que no pienso olvidar nunca.

    También tengo que agradecerte todos esos mensajes que me mandabas después de los partidos dándome ánimo.

    Y que decir que agradezco todo lo que as hecho por mi, todas las charlas, todos esos piques de las duchas...

    Me lo e pasado siempre muy bien contigo, estar contigo era como estar siempre de juerga.

    Por todas esas cosas, y otras muchas tengo que decirte una cosa:

    Jimix GRACIAS por todo!!!!!

    ResponderEliminar
  22. Aupa Gorka,

    He estado fuera y no he podido contestar antes. Un placer haber charlado contigo, aunque ni siquiera hemos llegado a jugar nunca. Es lo que tiene estar siempre en el vagon de cola.JeJe!!
    Ahora ya sabes a "disfrutar" de lo que viene, que no es poco y que es la razón por la que yo también dejo el baloncesto por el momento.
    Ya nos veremos y Suerte!!!!!

    Fito "Katu Kale"

    ResponderEliminar
  23. Habrá que pensar en hacer un 2x2, 3x3 con padres e hij@s dentro de unos añitos...eh??
    Oskar(AIB)

    ResponderEliminar
  24. Habrá que hacerlo, si todo va bien, los mios serán masculinos.
    Oskar se que no tengo perdón pero te aseguró que te llamo para lo de la birra en Irun, que no te puedes ni imaginar como ando entre fregaos en los que me meten y los que me meto.
    Un saludo crack

    ResponderEliminar